အေရးေပၚလူနာ အမွတ္(၁၀)။ ။
ငါငိုေအာင္ ေခၚဦးမလား ေဆာင္းေရ...
ႏွင္းတစ္ပြင္႕မပါတဲ႕ အရိုးကြဲေဆာင္း ေနာက္
ေတာင္စဥ္ေရေၿမၿခားမွာ
ရြာသမွ်က ဒဏ္ရာမိုးေတြပါပဲကြယ္....။
အမွတ္(၆)။ ။
မ်ဥ္းႀကားက မကူးရင္ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္ကေလး ။
မိဘက မၿဖစ္ခဲ႕ရတာေတြကို..
မ်ိဳးဆက္ကို ၿဖစ္ေစခ်င္ခဲ႕တဲ႕ မိဘတခ်ိဳ႕..
လူဆိုတာ ရွင္သန္တဲ႕ေခတ္အလိုက္ ေၿပာင္းလဲခ်င္..
လြတ္လပ္ခ်င္တဲ႕ သက္ရွိေတြသာပဲ...။
အကန္႕(၂၈)။ ။
ငါငိုေအာင္ ေခၚဦးမလား ေဆာင္းေရ...
ႏွင္းတစ္ပြင္႕မပါတဲ႕ အရိုးကြဲေဆာင္း ေနာက္
ေတာင္စဥ္ေရေၿမၿခားမွာ
ရြာသမွ်က ဒဏ္ရာမိုးေတြပါပဲကြယ္....။
အမွတ္(၆)။ ။
မ်ဥ္းႀကားက မကူးရင္ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္ကေလး ။
မိဘက မၿဖစ္ခဲ႕ရတာေတြကို..
မ်ိဳးဆက္ကို ၿဖစ္ေစခ်င္ခဲ႕တဲ႕ မိဘတခ်ိဳ႕..
လူဆိုတာ ရွင္သန္တဲ႕ေခတ္အလိုက္ ေၿပာင္းလဲခ်င္..
လြတ္လပ္ခ်င္တဲ႕ သက္ရွိေတြသာပဲ...။
အကန္႕(၂၈)။ ။
လြမ္းေမာၿခင္းေပါင္းပင္ေတြ ေတာထေနတဲ႕ငါ႕ၿမိဳ႕ေလးမွာ
ဒုတိယေၿမာက္ရုွန္းကန္တြန္းလွန္မဲ႕ လူသားလည္း
ေႏြေနမုန္တိုင္းႀကားက
တည္ၿငိမ္တဲ႕ ေတာင္က်ေခ်ာင္း ရဲ႕ရင္ကြဲနာနဲ႕
အလိုမက်သမွ် ေဆးၿမီးတုိနဲ႕ ကုစားရတဲ႕ဒဏ္ေတြခ်ည္းေလ ။
အကန္႕(၂၅)။ ။
ေခါက္ရိုးက်ိဳးတဲ႕ ေန႕သစ္ေတြလည္း
ေနဖို႕ရွင္ရင္း ရွင္ဖို႕ေနၿဖစ္သြားတာမ်ားၿပီ ။
ကမ္းလွမ္းေပးထားတဲ႕ လက္ေတြခ်ည္းပဲ
အလွမ္းကြာမွုမိုင္တိုင္မ်ားႀကား
တေသာေသာေမ်ာတဲ႕ ငါ႕ေသာကနဲ႕ ေမာဟ
ကမ္းတဲ႕လက္ေတြ ဘယ္ေတာ႕ ဆက္မလဲ???? ။
ခံစားခ်က္ေတြ မပစ္ပယ္နိုင္သမွ်
ေဟာဒီေၿမၿပင္ဟာ ကပ္တြယ္ေနတဲ႕ေသာကအပူေတြနဲ႕
ေႏြးမွာပဲေလ ။
အေရးေပၚလူနာအမွတ္(၀)။ ။
တကယ္ေတာ႕ ............
ငါသိတဲ႕ ဆယ္ႏွစ္ရာသီဟာ
မသိမွုေတြနဲ႕ လည္ေနဆဲပါ ။
ငါလႊတ္တင္တဲ႕ စကၠဴစြန္ေတြဟာ တိုက္ခိုက္ဖို႕တက္လာတာခ်ည္းပဲ ။
အလိုလို ၿပတ္ေတာက္မယ္ဆိုတာ ငါ မယံုႀကည္ဘူး ။
ငယ္ဘ၀က ...
လကြယ္ည ေႀကာက္စိတ္ေတြ မရွိေတာ႕ေပမဲ႕
လူးလြန္႕ရခက္တဲ႕ အိမ္မက္ဆိုးေတာ႕ မက္ရမွာေႀကာက္ရႊံဆဲမို႕
ရူးမသြားေအာင္ ေတြးတတ္ဖို႕ ေလ႔က်င္႕ခဲ႕ဖူးတယ္ ။ ။
ဒုတိယေၿမာက္ရုွန္းကန္တြန္းလွန္မဲ႕ လူသားလည္း
ေႏြေနမုန္တိုင္းႀကားက
တည္ၿငိမ္တဲ႕ ေတာင္က်ေခ်ာင္း ရဲ႕ရင္ကြဲနာနဲ႕
အလိုမက်သမွ် ေဆးၿမီးတုိနဲ႕ ကုစားရတဲ႕ဒဏ္ေတြခ်ည္းေလ ။
အကန္႕(၂၅)။ ။
ေခါက္ရိုးက်ိဳးတဲ႕ ေန႕သစ္ေတြလည္း
ေနဖို႕ရွင္ရင္း ရွင္ဖို႕ေနၿဖစ္သြားတာမ်ားၿပီ ။
ကမ္းလွမ္းေပးထားတဲ႕ လက္ေတြခ်ည္းပဲ
အလွမ္းကြာမွုမိုင္တိုင္မ်ားႀကား
တေသာေသာေမ်ာတဲ႕ ငါ႕ေသာကနဲ႕ ေမာဟ
ကမ္းတဲ႕လက္ေတြ ဘယ္ေတာ႕ ဆက္မလဲ???? ။
ခံစားခ်က္ေတြ မပစ္ပယ္နိုင္သမွ်
ေဟာဒီေၿမၿပင္ဟာ ကပ္တြယ္ေနတဲ႕ေသာကအပူေတြနဲ႕
ေႏြးမွာပဲေလ ။
အေရးေပၚလူနာအမွတ္(၀)။ ။
တကယ္ေတာ႕ ............
ငါသိတဲ႕ ဆယ္ႏွစ္ရာသီဟာ
မသိမွုေတြနဲ႕ လည္ေနဆဲပါ ။
ငါလႊတ္တင္တဲ႕ စကၠဴစြန္ေတြဟာ တိုက္ခိုက္ဖို႕တက္လာတာခ်ည္းပဲ ။
အလိုလို ၿပတ္ေတာက္မယ္ဆိုတာ ငါ မယံုႀကည္ဘူး ။
ငယ္ဘ၀က ...
လကြယ္ည ေႀကာက္စိတ္ေတြ မရွိေတာ႕ေပမဲ႕
လူးလြန္႕ရခက္တဲ႕ အိမ္မက္ဆိုးေတာ႕ မက္ရမွာေႀကာက္ရႊံဆဲမို႕
ရူးမသြားေအာင္ ေတြးတတ္ဖို႕ ေလ႔က်င္႕ခဲ႕ဖူးတယ္ ။ ။
ေႏြလိွုင္ႆုန္း
No comments:
Post a Comment
ရဲရဲသာ ေရးလိုက္ပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။