အလြမ္းမဲ႕အလြမ္း

အိမ္ၿပန္ခ်ိန္တမ္းတတဲ႕ ငါ႕လမ္းမ
မေန႕ညက လက္ထိုးအန္ႀကတဲ႕မြန္းပိတ္မွုေတြ
ဘာကိုမွ...ေၿပာမေနခ်င္ေတာ႕ဘူး...။
ကမ္းလွမ္းစရာမဲ႕အရာရာက မပီၿပင္.....ေ၀၀ါး
ပါးစပ္ပိတ္အံႀကိတ္ရေပါင္း မနည္းေတာ႕...
ေကာ္ဖီခြက္ေပါင္း မနည္းေတာ႕...
စိတ္ကူးအေတြးေပါင္း မနည္းေတာ႕...
အိမ္မက္အို ေတြက မွိုတက္ခဲ႕ၿပီးသားေလ
ဘာကိုမွ....ေၿပာမေနခ်င္ေတာ႕ဘူး...။
အေရတြန္႕လာတဲ႕ အသက္ေတြ
မ်ိဳးဆက္ေၿပာင္းလာတဲ႕ ဆံပင္ေတြ...

ရုန္းထတဲ႕ေလေၿပေတြ ခါးခ်ိပူေလာင္ေနေတာ႕
အဆံုးမဲ႕လမ္းမွာ....
ကန္႕လန္႕ၿဖတ္မ်ဥ္းေတြပဲ ေခတ္ေကာင္းတယ္...။
မသိမွုနဲ႕စုေဆာင္းတဲ႕ေႏွာင္ႀကိဳးေတြၿဖတ္မရလည္း...
ေခါင္းနဲ႕တိုက္တဲ႕ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြ မၿပိဳလည္း...
ရုပ္၀တၳဳေနာက္လိုက္တဲ႕ ရမၼက္ေတြ မၿပတ္လည္း...
ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္နဲ႕ ေဟာဒီကမၻာပ်က္မယ္
ေမြးရပ္ေၿမဟာ ဘူမိနတ္သန္....ငါၿပန္မယ္ မေသခင္..။....

ေႏြလိွုင္ႆုန္း