မၿဖစ္စေလာက္ ပဋိပကၡဒဏ္ရာ

ငါဆိုတဲ႕ေကာင္ဟာ ပဲ႕တင္သံေတြနဲ႕ နားကြဲခဲ႕တဲ႕ေကာင္ပါ ေကာင္မေလးရယ္...။ ဘ၀ေလးတစ္ခုထဲ မိုးၿပိဳမွာေႀကာက္တတ္တဲ႕ငါ .....မင္းနဲ႕ငါဘာေတြ ေရွ႕ဆက္ၿဖစ္မလဲ ။မသိခ်င္ဘူးကြယ္ ။ဘာမွ ငါမပိုင္ဘူး ။ အရင္လိုမင္းက ငါ႕ရဲ႕မႀကာမႀကာ ႀကဳတ္ေနတဲ႕ မ်က္ေမွာင္နဲ႕ တြန္႕တြန္႕သြားတဲ႕ နုတ္ခမ္းကို ႀကည္႕မရပဲ ၿဖစ္ေနခ်င္ေနမွာေပါ႕ ။ငါဟာ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ဆိုတာကို သံသယၿဖစ္ခ်င္ေနမွာလား ။မၿဖစ္စေလာက္ေလာကဓံအတြက္ ၀ိေသသေတြနဲ႕အထူးၿပဳမေနစမ္းနဲ႕လို႕မင္းကရွံု႕ခ်ေတာ႕ ေငြစ တစ္ၿပားမွ မရွိပဲေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ႕ငါတို႕ေန႕ရက္ေတြကို လြမ္းတယ္ ။တကယ္ေတာ႕ ငါရွင္သန္ခဲ႕တဲ႕ ကမၻာဆိုတာ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးပါ ။ေဩာ္...ေကာင္မေလးရယ္...မင္းနဲ႕ငါ အတူရွိေနခ်ိန္က ငါ႕မ်က္လံုးေတြကတဆင္႕ ငါ႕၀ိညာဥ္စိတ္ကို မင္းနားလည္မယ္ ေမွ်ာ္လင္႕ဖူးပါရဲ႕ကြယ္ ။မင္းကလည္း နားလည္သလိုလို ခပ္တည္တည္စိုက္ႀကည္႕ေနခဲ႕တာကိုး ။တကယ္ေတာ႕ မင္းဘာမွနားမလည္ခဲ႕သလို နားလည္မွုလည္း မေပးဘူးေလ ။အခုမွ အရာရာ သတိရေနဆဲပါဆိုတာေလးနဲ႕ ငါ႕နံရံေတြကို အေမွာင္ေတြ ထပ္သုတ္ဦးမလို႕လား ။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက လေရာင္ငတ္တဲ႕ညေတြ ခ်ည္းၿဖတ္ရတာပဲေလ ။ ငါဆိုတဲ႕ေကာင္ကလည္း မင္းအတြက္ဆို ဆံုးရွံုးရင္းနဲ႕ ေပ်ာ္ၿမဴးေနတဲ႕ဖေယာင္းတိုင္ၿဖစ္ခဲ႕သူကိုး ။ ငါက အလင္းေတြေပးေ၀ခဲ႕လည္း ငါ႕ဘ၀က အေမွာင္ထဲမွာပါ ။

ဇရာဆိုတဲ႕အိုမင္းမွုက ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် ဆြဲေခၚေနတယ္ဆိုတာ သတိထားမိရင္ ႏွလံုးသားထဲက အေရာင္ေတြ ဖယ္ဖ်က္သင္႕ၿပီကြယ္ ။(၁၀)ေပါင္တူနဲ႕ထုလည္း လြန္ခဲ႕တဲ႕(၁၀)ႏွစ္တာ အတိုင္း အစာမေႀကတဲ႕ စကားလံုးေတြက...ဟိုတစ္စ...ဒီတစ္စ ..ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ပဲ။ ထုသားေပသားမက်တဲ႕ ေရာ္ဘာတံုးေလးပါလို႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ ကို ညႊန္းေတာ႕ မင္းက ခြက္ထိုးခြက္လန္ရီခဲ႕ရတယ္မို႕လား ။ အဲဒီလိုနဲ႕ ငါဟာ မင္းအတြက္ ေဖ်ာ္ေၿဖေရးပစၥည္းေလး တစ္ခုလိုၿဖစ္ခဲ႕တာေလ ။ ဟိုတစ္ဘက္ကိုင္းက ပိုႀကီးတယ္ဆိုၿပီး မင္းစိတ္ကူးနဲ႕မင္း ကူးသြားတာပဲ ။ အခုေတာ႕လည္း ႀကြပ္ဆတ္တဲ႕ကိုင္းဆိုလားပဲ ။ ငါကေတာ႕ အခုခ်ိန္ထိ သဘာ၀ကို ရပ္ႀကည္႕ေနတုန္းေလ ။ ငါရဲ႕တြန္႕ေနတဲ႕ႏုတ္ခမ္းဟာ ငါ႕ဘ၀ကို ငါ သေရာ္ေနတာပါကြယ္ ။

ႀကြက္ကဗ်ာဆရာလည္း ေရနစ္ၿပီေလ ။ေၿခေတြက်ိဳးတဲ႕ငွက္တစ္ေကာင္လည္း နားခိုရာမဲ႕ပ်ံသန္းဆဲပဲ ။ ပုတ္သင္ညိဳတစ္ေကာင္လို ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႕ ေနာင္တေတြထမ္းထားတုန္း....။....မင္းေၿပာမယ္ေပါ႕ ..ဒါဘာေတြလဲလို႕ ။ ဒါ အစီအစဥ္မက်တဲ႕ဘ၀ၿပဌန္းခ်က္ေလ ။ဟုတ္ပါၿပီ...မင္းဖြဲ႕ႏြဲ႕ေနတဲ႕မင္းေကာင္မေလးက ဘာမို႕လဲ ...???ဆိုရင္ေတာ႕ ။ မိန္းကေလးအမ်ားစုေတြးထားတဲ႕ ဘ၀ပံုစံအတိုင္း အဆင္႕အတန္းသိပ္ၿမင္႕မားခ်င္တဲ႕..ဘယ္အရာမွ နက္နက္ရွိုင္းရွိုင္းမေတြးခ်င္တဲ႕..အဆင္ေၿပသလို သာသာယာယာ စီးဆင္းမဲ႕... အသံမာမာ ေမြးရာပါ မာန္တစ္ခြဲသားနဲ႕ဟန္ပါပါ ပဲမ်ားတတ္တဲ႕ ....၊ လူအမ်ားစုအတြက္ စြဲမက္ဖြယ္ရာ မယ္မယ္ရရ မရွိတဲ႕ ၊ ေသသည္ထိ အခ်စ္ဆိုတာကို ေလးေလးနက္နက္မစဥ္းစားပဲေနသြားမဲ႕ သာမန္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ ။ အခ်စ္မွာ ဘ၀မရွိ ။မာနမရွိ ။အနိုင္အရံွုးမရွိ ။အေပးအယူ မရွိ ။အလဲအလွယ္ မရွိ ။အခ်စ္ပဲ ရွိတယ္ ။ထားလိုက္ေတာ႕ ။အခ်စ္ဆိုတာ ဘ၀တစ္စိတ္စာ အရူးထၿခင္းပဲ ၿဖစ္တယ္ ။အခုေတာ႕ က်ေနာ္႕ဟာ ဘာမွ မရွိေတာ႕တဲ႕ေကာင္ေလ ။
ဘ၀ကို ငါကိုယ္တိုင္...စတင္ေမာင္းနွင္ခ်ိန္ ငါ နစ္မြန္းခဲ႕တဲ႕ ဘ၀ကို ဆင္႕ပြားရွုပ္ေထြးမဲ႕အေတြးေတြ ငါ ၿဖတ္လို႕ရနိုင္မလား ။အရင္လိုပဲ မိုးၿပိဳလာဦးမလား ။မသိဘူး...။ငါ ...မသိဘူး..။လူသားအၿဖစ္ရွင္သန္ခ်ိန္... ဘာလို႕တၿခားလူေတြနဲ႕ ကြဲၿပားေနေစတာလဲ...????၊။၊။ငါကိုယ္တိုင္ေရးခဲ႕တဲ႕ သီခ်င္းကို ငါၿပန္ဆို ခ်င္ေသးလား ။ အေၿခအေန၊ အခ်ိန္အခါနဲ႕ အသက္အရြယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုဘာသာစကားနဲ႕ လူေတြကို နားလည္ေစတာလဲ ။လူဆိုတာေတြက ခပ္တည္တည္နဲ႕ အထီးက်န္ေနႀကရတဲ႕သူေတြပဲ ။မင္းက ၿပန္ေၿပာခ်င္ေၿပာမယ္ ။မေၿပာခ်င္ မေၿပာဘူးေပါ႕ ။ ဘာသာတရား အဆံုးအမေတြ ရွိေနတာပဲ ။အဲဒီလမ္းကို လိုက္ေပါ႕လို႕ေလ.....။ လြယ္လြယ္ေလးလား.....လို႕ပဲ ၿပန္ေမးစရာ ငါ႕မွာရွိမယ္ ။ငါတို႕ေတြရဲ႕ စိတ္ဆႏၵကို ကိုယ္တိုင္ ၿပန္ေမးပါဦး ။မင္းမွာ ယံုႀကည္ကိုးကြယ္တဲ႕ဘာသာတရား အမွန္တကယ္ ရွိတာ ေသခ်ာရဲ႕လား ။မင္းက ဘယ္ဘာသာတရားကို ယံုႀကည္တာလဲ ။အဲဒါက.....။..........။ေဩာ္...မင္းက Phd;(Electrical)က မင္းတစ္ေယာက္ထဲမို႕ဖြင္႕မေပးနိုင္ဘူးလို႕ ေမာင္ေသာင္းက အေႀကာင္းၿပန္ေတာ႕ ၀င္ခြင္႕ေအာင္ပါရက္ ေက်ာင္းတက္ခြင္႕မရလို႕ ၀မ္းနည္းေနမေပါ႕ ။မင္းအေဖကေတာ႕ လည္ၿမိဳကေန အလံုးႀကီးတစ္လံုးၿပဳတ္က်သြားသလို အသက္ရွဴေခ်ာင္သြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ။ ကေလးလည္း မဟုတ္ေတာ႕ဘူးေလကြယ္ ။ဘ၀အေႀကာင္းကို နည္းနည္းေလာက္ၿဖစ္ၿဖစ္ ေခါင္းထဲထည္႕ထားေပါ႕ ။မင္းအသက္ရွင္ေနထိုင္ဆဲ ဘ၀အေႀကာင္းကိုပဲ ၿပန္ေတြးပါ ။ငါေရးတဲ႕စာကို ဆက္ ဖက္ခ်င္ဖက္ ....မဖက္ခ်င္ေနလိုရတယ္...။ဘ၀မွာ ဘာေတြ တကယ္လိုအပ္လဲ???။ဘာေတြက သိပ္ၿပီးအေရးႀကီးေနလဲလို႕....။ မင္းမနက္ၿဖန္ ေသရမယ္ဆိုတာ သိရင္ မင္းဘာလုပ္မလဲ ။...?????