က်ေနာ္ စဥ္းစားတာေပါ႕ေနာ္...လြမ္းစရာေကာင္းတဲ႕ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေရးရင္ အဆင္ေၿပမလား ။ ရီစရာေတြေရးလို႕ ရမလား ။ ခပ္တည္တည္စာေတြ ေရးရင္ေကာင္းမလား ။ လူရွိန္ေအာင္ေရးရင္ စကားလံုးႀကီးႀကီးေတြ သံုးၿပီး ေရးလိုက္ရင္ ေကာင္းမလား ။...ေကာင္းမလား... ေကာင္းမလားနဲ႕ က်မ္းကိုးက်မ္းကားနဲ႕ ေရးရေအာင္ကလည္း ကိုယ္႕ မွာ ဘာစာအုပ္မွ မယ္မယ္ရရ ရွိတာမဟုတ္..။ တတ္သည္ၿဖစ္ေစ ၊ မတတ္သည္ၿဖစ္ေစ ကိုယ္႕ စာမူကိုယ္ထုတ္၊ ကိုယ္႕ ဟာကိုယ္႕ ၿပန္ဖက္ရမွာပဲ ။ ဘယ္သူဖက္သြားတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္မွ ေရေရရာရာ မသိတာကိုး ။။တစ္ခုေတာ႕ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ ။ရူးတူးတူးေႀကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕ စာေတြကဗ်ာေတြ ႀကိဳးစားပမ္းစားနဲ႕ ကုန္းရုန္းဖက္စုတုၿပီး ေရး၊ ၿပီးေတာ.မဂၢဇင္းတိုက္လိပ္စာကို စာအိပ္မွာေရး ၊ တံဆိပ္ေခါင္းေတြကပ္ ၊ စာေတြ ကဗ်ာေတြ ေရးထည္႕ ၿပီးမွတ္ပံုတင္လုပ္ ၊ၿပီးေတာ႕ စာတိုက္ကေနပို႕ ။လကုန္ရင္ ပို႕ထားတာေလးပါ မပါ မဂၢဇင္းေတြ ငွားဖက္ ။ကိုယ္႕ ကေလာင္ေလးၿပဴးတူးၿပဲတဲနဲ႕ လိုက္ရွာ ၊ ဘယ္နွစ္ႀကီမ္၊ ဘယ္နွစ္ခါ မွန္းလည္း မသိေတာ႕ဘူး။ငါ.... အဆင္႕ မရွိတာလား ။ စာက... မေရာက္တာလား ။ ေရာက္တဲ႕ စာကို ပဲ... မဖတ္လို႕လား ။ကိုယ္က နယ္ကလူေလ ။တၿခားကိစၥ ကိုယ္ မသိဘူး။ကိုယ္ပို႕လိုက္တဲ႕ စာ ပါမပါ ၊အေႀကာင္းၿပန္ မၿပန္၊ ဒါကိုပဲ ကိုယ္ႀကည္႕ မွာေလ ။အမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြ စဥ္းစား ၊ကိုယ္႕စာ အဆင္ေၿပသြားၿပီလို႕ထင္ရင္ လႊတ္လိုက္မယ္ ။မဂၢဇင္းထဲမွာ ပါမလာဘူးဆိုရင္ တစ္ခုခုေတာ႕မွားေနၿပီေပါ႕။ ကိုယ္႕ရဲ႕ အေရးအသားေႀကာင္႕လား ။ဘာညာဘာညာေပါ႕ ။ အာရံုေနာက္တယ္ဗ်ာ ။
အခုေတာ႕ အဆင္ေၿပလွ သေပါ႕ ။ ေမာင္ေမာင္blog မွာ စိတ္ရွိသမွ် ေရး... ေအးေဆးပဲ။ အားေပးမွုကေတာ႕ ကိုယ္႕ လူမွုေရး ေပၚမွာပဲတည္မယ္လို႕ထင္ပါတယ္ ။လည္ လိုက္ပတ္လိုက္ ၊ ေအာ္လိုက္ ဟစ္လိုက္ နဲ႕ မိတ္ေဆြေတြ ရလာမွာေပါ႕ ။အဲဒီလို လူမွုေရး က်ယ္ၿပန္႕ရင္ က်ယ္ၿပန္႕သေလာက္ ၊(ေအာ္နိုင္ရင္ ေအာ္နိုင္ သေလာက္ ..ဟုတ္လားတိ၀ူးေနာ္..ဟီးဟီး)ပရိသတ္ အေနအထားက စကားေၿပာမွာပါ။ဒါမွ သိမွာကိုး ။ဘယ္ေနရာမဆို...ေရာေထြးပါရွိေနမဲ႕ အေကာင္းအဆိုး ၊ အမွန္အမွား ေတြကို ဆင္ၿခင္စဥ္းစားနိုင္မွ သိမွာမို႕ သတိကပ္ေနဖို႕ေတာ႕လိုပါတယ္ ။ယံုႀကည္ခ်က္ခ်င္း တူရင္ေတာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္း တူမလား ။မၿမင္ရတဲ႕လူေတြနဲ႕ ရင္းနီွးတာပါ ။လူခ်င္းေတြ႕ေနတာေတာင္ ခြဲၿခားရခက္တဲ႕ လူ႕သေဘာကို onlineေပၚေတြ႕တဲ႕ အေၿခအေန တစ္ခုထဲနဲ႕ မယံုႀကည္နိုင္ပါဘူး။ ဒါ က်ေနာ္႕ သေဘာ သက္သက္ပါ။ က်ေနာ္ကေတာ႕ ဘယ္သူ႕ အေတြးအေခၚ အယူအဆ ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဒါဟာ ဘယ္ေလာက္ အလုပ္ၿဖစ္လဲ...အလုပ္ၿဖစ္တဲ႕ အေပၚမွာ ႀကည္႕ခ်င္ပါတယ္ ။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေယဘူယ်ေတာ႕ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္လို႕ ရတယ္ေပါ႕ဗ်ာ။
က်ေနာ္က နည္းပညာသမား မဟုတ္သလို အတတ္ပညာရွင္လည္း မဟုတ္ဘူး ။အနုပညာမွာ ထက္သန္တယ္ ။အမ်ိဳးသားေရးမွာ အားတက္သေရာ ရွိတယ္ ။ၿမန္မာၿပည္ႀကီးကို ေအာက္ အက်ဆံုး၊ ေနာက္ အက်ဆံုး ဆိုတဲ႕ အေၿခအေနက အေကာင္းဆံုးအေၿခအေန ၿဖစ္ေအာင္ ၊ ေရာက္ေအာင္ လုပ္ခ်င္သူ ...မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္လို႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ ကို ယူဆထားတဲ႕လူတစ္ေယာက္သာ ပဲ။ ဒီထက္ ဘာမွ မပိုဘူး ။ယခုေဆြးေနြးေနတဲ႕ အေႀကာင္းအရာေတြနဲ႕မဆက္စပ္တဲ႕ စကားေတြကို လည္း ေၿပာတတ္သူတစ္ေယာက္ေပါ႕ ။အခုက်ေနာ္တင္ထားတဲ႕ ဦးေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ႕ေကာ္ပီသီခ်င္း ၿဖစ္တဲ႕ စကားလံုး ဦး၀င္းမင္းေထြး...ေရးထားသလို ဂ်စ္ပစီ မိုးတိမ္ တစ္ခုပါပဲ ဗ်ာ ။က်ေနာ္ လူပ်ိဳေပါက္ ဘ၀ေပါ႕ေနာ္ ။(၁၃-၁၄)နွစ္ေလာက္က ဘ၀ကို ခံစားႀကည္႕ၿပီး ဘာမသိညာမသိ ေႀကကြဲခဲ႕ရတဲ႕ သီခ်င္းေပါ႕ဗ်ာ ။ရင္ဘတ္ထဲမွာ အေသစြဲတယ္ ။ဒီအရြယ္ေရာက္သည္ထိ...ဘယ္ အခ်ိန္ ၿပန္ၿပီးနားေထာင္ ..နားေထာင္ ရင္မွာ အဲဒီ တစ္ေခြလံုး ထိတယ္။ဦး၀င္းမင္းေထြးရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြကိုလည္း ေၿပးၿမင္မိတယ္ ။က်ေနာ္ ႀကိဳက္လြန္းလို႕ မွ်ေ၀တဲ႕ သေဘာပါ ။တၿခားဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွ မရွိပါဘူး ။
No comments:
Post a Comment
ရဲရဲသာ ေရးလိုက္ပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။