ငါတို. ေရွ.ကိုတက္လာၿပီ~~~
ဘယ္သူလိုက္မလဲ ေမးမယ္မထင္နဲ.။
ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွ ဦးထားလိုသူေတြ မဟုတ္တာ
ေသခ်ာတယ္။
မေန.တေန.ကမွ သိရတဲ့သမိုင္းအစစ္အတြက္
အခုမွထၿပီး ေသြးဆူမေနေတာ့ဘူး။
အသိတရားမဲ့တြန္.လိမ္ေနတဲ့ ကိုယ္.ကိုယ္ကိုပဲ
ၿဖန္.က်က္လိုက္ႀကမယ္။
ဘယ္သူဘာမွမလိုဘူး
ကိုယ္.အလုပ္ကိုယ္လုပ္ၿပီး
မွန္ကန္တဲ့ရပ္တည္ခ်က္နဲ.
အဆင္ေၿပေၿပ ရွင္သန္ေနထိုင္ခ်င္သူေတြပဲေလ။
ဘယ္လိုဖိနိွပ္ၿပီးလိမ္လိမ္ အမွန္ဆိုတာအၿမဲတိမ္ၿမဳပ္မေနဘူး
ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ ေရးႀကရသူခ်ည္းပဲ။
ထံုထိုင္းေနတဲ့မ်က္၀န္းမ်ား
ေရကန္အစပ္က မီးေတာက္အနမ္းေတြ
ၿပိဳယိုင္မွုသာ ဘ၀ၿဖစ္ေနတဲ့ကမ္းေၿခ
ပူေလာင္ေၿခာက္ခမ္းလြန္းရင္ အဆိပ္ကလည္းၿပင္းတတ္တယ္။
ဥပမာ နမူနာေတြအမ်ားႀကီး
သကၠရာဇ္သမိုင္းဟာရာဇ၀င္အထူႀကီးပါ
မၿမင္မစမ္း ရမ္းကားခဲ့တာလည္းႀကာၿပီ
လက္ထဲကအုန္းသီးက ထမင္းနဲ.ေရာခ်က္ရင္
အရသာေကာင္းထြက္ပါတယ္။
အၿငိဳးေတြေပၚက အမုန္းထက္
အတၱနဲ.ေလာဘေတြခင္းက်င္းတဲ့ပြဲေလ
စင္ေပၚတက္ၿပီးတန္ဖိုးၿဖတ္ခံ
ေသတဲ့အခါ ဘာမွမပါဘူး သမိုင္းသာက်န္ခဲ့မယ္
ဘယ္လိုေကာင္ဆိုတာxxx
အိပ္မေနနဲ. ေန၀င္ေတာ့မယ္။ ။
သထၱဳရုိင္းေတြအရည္ႀကိဳဖို.(သို.) ငါ့တို.ကိုယ္ငါတို. ေဖ်ာ္ခ်လိုက္ဖို.
ငါတို. ေရွ.ကိုတက္လာၿပီ~~~ ။ ။
ကိုေႏြလႈိင္ရဲ့ ဒီကဗ်ာကုိ ကြ်န္မဘေလာဂ့္က စာေပအိုးေအာက္ ျပန္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္ ။ ၾကိဳက္လြန္းလို့ ။ တျခားကဗ်ာေတြလည္း ေကာင္းတယ္ ။ လာအားေပးေနပါတယ္ ။
ReplyDeleteေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မဂ်စ္တူး။အခုမွblogေလာကထဲ ရမ္းသမ္းေလွ်ာက္ေနေတာ့ မွားတာ လိုတာေလးေတြရွိရင္လည္း ေၿပာဆို ဆံုးမနိုင္ပါေႀကာင္း
ReplyDelete