သမားရိုးက် အလိမ္ဇာတ္

ဆူလြယ္နပ္လြယ္ရွိတဲ႔တရားေတြမိႈင္းတိုက္
 တေငြ႔ေငြ႔ တလူလူ အူေနဆဲ ဗမာျပည္
ဖြဲမီးေတာ႔မဟုတ္ဘူး...ငရဲမီး
၀တ္ၾကီးလိုက္တဲ႔ ငါတို႔ေခတ္
မင္းဆိုးမင္းညစ္ စြန္႔ပစ္ထားတဲ႔ မစင္ပံုလို
ယင္တစ္ေလာင္းေလာင္းနဲ႔ အညွီအေဟာက္မို႔
ေလာက္ေကာင္ေတြကေတာ႔ အလုအယက္
ဟသၤာကိုးေသာင္းပ်က္ေတာ႔မလိုပါပဲလား...။....
ကိုယ္႔အရိုးနဲ႔ ကိုယ္႔ျပန္ထိုး...
ကိုယ္႔ေျမမွာ ဆီပုလင္းပါ ခါးခ်ိတ္ေပးရ
ရိုင္းလိုက္တဲ႔ဘ၀
ေလလြင္႔ရင္းနဲ႔သာ ရာသီေတြလည္တယ္...
ဒီအနာေတြ ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္မၾကပ္ဘူး..။...
ဟန္ေဆာင္လို႔ေတာင္ ယုယမျပနိုင္ပါပဲ
လည္လွီးသမွ် ၾကည္ျဖဴျပမဲ႔သူ ရွိမလား...။...
ယံုၾကည္မႈေတာင္ မတည္ေဆာက္နို္င္ပဲ 
သံသယမပြားဖို႕ ဘယ္လိုတားခ်င္လို႕လဲ
အကုသိုလ္ အရွိန္မကုန္ခင္ထိေတာ႔ 
အညွီအကပ္ေတြနဲ႔ ခ်ီတက္ေနၾကေပဦးေလ်ာ႕။        ။

ေႏြလိႈင္ႆုန္း

၁၄၊စက္တင္ဘာ၊၂၀၁၂