အေရာင္မ်ားနဲ႕ ကဗ်ာ

ငါ႕ကို အဖက္မလုပ္တဲ႕ သႏၱ
ငါ႕ေဘးက လူစိမ္းေတြနဲ႕
နီဝါေရာင္ပ်ပ်ေတြထဲ ညေတြ အၿမဲxကxတာကိုး
ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတာ႕ ဟုတ္ပံုမရဘူး
ဝိညာဥ္ကိုက မေစာင္႕ခ်င္တဲ႕အိမ္မက္ရိုင္းေလ
ငါ...
ဘယ္အခါမွ အိမ္မွာၿငိမ္မေနခဲ႕သူ.....
အရြယ္ရတာနဲ႕အမွ်
ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုၿပန္ၿမင္ေအာင္ တိတ္ဆိတ္လာေတာ႕
ဆည္းလည္းသံေတြ ႀကားလိုသတဲ႕လား
မေသခ်ာတဲ႕ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းမို႕
မတုပ္ေနွာင္တာ ေကာင္းလိမ္႕မယ္
ပန္းနုေရာင္နဲ႕ က်ေနာ္မတည္႕ဘူး အေဖ...။

ေသြ႕ေၿခာက္ဆိတ္ၿငိမ္တဲ႕ အိမ္
သားသမီးေတြကို လြမ္းတဲ႕ ေကာင္းကင္ၿပာ
လူ႕ဘဝဆိုတာ လြမ္းေမာစရာလားလို႕
အိမ္တံခါးဝက မ်က္ရည္ဝဲရံုေမွ်ာ္ရင္း
စိတ္နာနာမေတြးပါနဲ႕ အေမ
ဖက္တြယ္တဲ႕ ဗုဒၶအဆံုးအမနဲ႕
ေအးခ်မ္းသာယာပါေစ အေမ
အဝါေရာင္..အၿပာေရာင္..အနီေရာင္...
ဘယ္အေရာင္ၿဖစ္ၿဖစ္
ႀကိဳးဆိုတာေတာ႕ပူေလာင္တာခ်ည္းပဲ အေမ ။ ။
ေႏြလိွဳင္ႆုန္း (၅.၅.၂၀၀၉)