ပြက္ထေနဆဲ ေရၿပင္

အပုပ္ေဖာ္တဲ႕ပါးစပ္က ယုတ္ညံ႕သလား ။
မေၿပာသင္႕ဘူးထင္တဲ႕...စကားလံုးေတြ ႀကမ္းေပမဲ႕...
ဒါဟာ လူေတြမသိတဲ႕လူေတြရဲ႕ေအာ္ကလီဆန္ အန္ခ်င္စရာေတြ..×..×..။
ဟန္ေတြ ပန္ေတြနဲ႕ ႀကိတ္ပုပ္ပြေနတာ မ်ားေနၿပီေလ ။
အပုပ္ေတြ ေပၚတာနဲ႕ အတြင္းသရုပ္မွန္က ေဖာ္စရာ မလိုပဲ ေပၚလာေပါ႕...
ဒါေပမဲ႕ကြယ္...ငါတို႕ကမၻာႀကီးက...
လူေတြရဲ႕အမွားေတြနဲ႕ အသားက်ေနပါၿပီ...။
ငါ႕အမွားေတြမ်ားေပမဲ႕ ငါ႕အမွားေတြမွာ ေက်နပ္ေနပါတယ္ ။
မင္းကေရာ.....မင္းရဲ႕အမွန္ထင္ခဲ႕တဲ႕ အမွားမွာ..........
မင္းထက္လွတဲ႕ မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီးပါ ေကာင္မေလးရယ္...
ဒါေပမဲ႕....မင္းနဲ႕ေတာ႕ မတူဘူးေပါ႕ေလ..။
ငါ႕ရြက္ေတြက ေလလာလို႕လြင္႕တာလား??
စြန္႕လႊတ္ဆံုးရံွုးခံၿခင္းေတြကပဲ ငါ႕ေလွကို ကမ္းေပ်ာက္ေစသလား??
အဆံုးထိနွစ္လိုက္တဲ႕ႏြံ ရူးေနေတာ႕လည္း ရြံစရာဆိုတာ နားမ၀င္ဘူး...။
ထန္းသီးေႀကြခိုက္ က်ီးနင္းခိုက္ မဟုတ္တာေသခ်ာတယ္...
အခုေတာ႕ တေသာေသာ ...တေမ်ာေမ်ာ..
ဘ၀ဆိုတာ အရံွုးေတြနဲ႕သီကံုးထားတဲ႕ခေရပန္းႀကိဳးေပါ႕ကြယ္....
ရနံ႕ေမႊးရေပမဲ႕ ဘယ္သူမွ အေလးမထားပါဘူးေလ ။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ သင္ခန္းစာေတြ မ်ားခဲ႕တယ္ ။
ငါ႕တဏွာက ပြဲသိမ္းခ်ိန္ မေရာက္ခင္ထိ ...
မင္းအနားမွာ ရွိေနခ်င္ေသးတယ္...။..
မင္း အယူအဆေတြထက္ တည္ၿငိမ္တဲ႕ မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီးပါ ေကာင္မေလးရယ္..
ဒါေပမဲ႕...မင္းနဲ႕ေတာ႕ မတူဘူးေလ...။
ငါလည္း မင္းလို ပုထုဇဥ္မို႕ ရာဂမီး တဟုန္းဟုန္းနဲ႕ပဲ
ဘ၀ေတြကူးလူးေနဦးမဲ႕သူ....
အက်နာၿခင္းေတြနဲ႕ ထုသားေပသားက်ေနေတာ႕လည္း ကြယ္....
ဘ၀ကို ခင္ရင္းနဲ႕ပဲ အရံွုးကိုဖက္ၿပီး အိမ္မက္ေတြ မက္ေနဆဲေလ...
အေမွာင္ဖံုးတိုင္း ဖေရာင္းတစ္တိုင္စာေလာက္ ၿဖန္႕က်က္ခြင္႕ရခ်င္ေသးတယ္ ။
ဒီထက္မပိုခ်င္ေတာ႕ဘူးေလ........။........ဘာမွမတည္ၿငိမ္တဲ႕အခ်ိန္အခါမွာ ငါတို႕ေတြႀကီးၿပင္းလာေတာ႕ ဘယ္အရာက ခိုင္မာစြာယံုႀကည္ကိုးစားသင္႕လဲ ဆိုတာ အၿမင္ေတြ ယိုင္လဲေၿပာင္းေရႊ႕သြားတာေပါ႕ေလ ။ငါဆိုတဲ႕ေကာင္ကလည္း ဟိုးအရင္ကတည္းက ခြင္႕လႊတ္နားလည္ရင္း ခ်စ္ခဲ႕မိသူကိုး ။ေက်နပ္သာယာနိုင္ပါေစ ခ်စ္သူ..........။ ။