ခြင့္လြတ္ခ်င္လြတ္၊ မလြတ္ခ်င္ေနေတာ့ ခ်စ္သူ။ဘ၀ကိုယ္စီ ပိုင္ဆိုင္ေနတဲ့လူသားေတြပဲေလ။ဆႏၵရွိရာ ပ်ံသန္းဖို. ေတာင္ပံေတြရွိတာမို. ယံုႀကည္ရာကိုယ္စီလမ္းေတြေပၚ စီးေမ်ာႀကမွေတာ.ကြယ္။....ငါမေရာက္ၿဖစ္ေတာ့မဲ့လမ္းထဲ မွာ....မိုးေတြရြာလာၿပန္ၿပီလားခ်စ္သူ...။၀မ္းသာအားရ ငိုခ်လိုက္ေတာ့ေလ ဟိုအရင္က ရီသံေတြရဲ့ အစားထိုးရမဲ့ကြက္လပ္ေနရာမွာ........
ေဟ႕ေကာင္ ...ကြာ...မင္းဘာေတြေရးေနတာလဲ။အူေႀကာင္ေႀကာင္နဲ.ကြာ။အဲဒီလိုပါပဲဗ်ာ ပ်ဳိၿမစ္ၿခင္းရာသီကုန္ခ်ိန္ တၿဖည္းၿဖည္း ေရာက္လာေတာ့လည္း အတိတ္ကိုၿပန္လြမ္းရတဲ့ အိုမင္းလာေသာနာရီေတြေအာက္ကို တိတ္တိတ္ေလးေရာက္ရၿပီေပါ့။မေန.ကမိုးေတြရြာတယ္။ကုိယ့္ ကိုယ္ကိုတည္ေဆာက္ေနၿခင္းဟာ အားလံုးအတြက္ အေကာင္းဆံုးေပးဆပ္ၿခင္းပါလို.ေက်ာင္းေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးေလွ်ာက္တက္ၿပီး ခဏခဏစာေမးပြဲ က်ေနတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က အသက္မေမြး နဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းတကၠသိုလ္ေတြမွာ ဖြင္႕လွစ္သင္ႀကားေနတဲ႕က်ဴရွင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတာပါလို႕ ေၿပာဖူးတယ္ခင္ဗ်ားထင္သလား။ဘာေတြေရးမွန္းမသိတဲ့ ခင္ဗ်ားစာေႀကာင္းေတြက ရွည္လိုက္တာဗ်ာ။ခ်စ္သူေရ နင္သိရဲ့လား။မိုးစက္မ်ားသည္ ကမာၻေၿမကိုေဆးေႀကာေပး၏။ကိုယ္စီအသိစိတ္ဓာတ္ ရွိေနရင္ ဒါေတြက ေၿပာစရာမလိုတဲ့ အပိုစကားေတြပဲ။ကၽြနု္ပ္တို.၏လူမ်ဳိးမ်ားသည္ စည္းလံုးညီညႊတ္ႀကပါသလား။ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာသည္ မိုးစက္မ်ားကဲ့သို. ေအးၿမသည္။ေအးၿမသည္ ကမၻာမေႀကသီခ်င္းဆိုရပါသလား။ဖရဲသီးမ်ားက ေအးၿမကို ေအးၿမေစသည္။အမ်ဳိးသၼီးေဆာင္ေရွ.မွာ ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ.မူးၿပီး ကမၻာမေႀကသီခ်င္းကို ေအာ္ဟစ္ေနႀက၏။တခ်ဳိ.သစ္သီးမ်ားသည္ မစားရပဲခ်ဳိၿမိန္ေႀကာင္း သစ္သီးေရာင္းသူက ေၿပာ၏။က်ေနာ္ စပိန္လို ေလးလံုးခန္.သိေႀကာင္း ကေလးမေလး တစ္ေယာက္က သိသည္။ရီစရာေၿပာမွ ရီပါ။ရဲမ်ားသည္ ရီေနေသာေအးၿမနွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို စခန္းသို. ေခၚသြားႀက၏။ခ်စ္သူေရ နိဂံုးေရးရန္အခ်ိန္ေရာက္ၿပီလား။အခါမ်ားစြာ၌ လူသည္ကိုယ္.အားကို မကိုးပါ။အကယ္၍ ကၽြနု္ပ္တို.၏ အားကိုးယံုႀကည္သူမ်ားမရွိေလေသာ္ သင္ဘာလုပ္ရမည္နည္း။အကယ္၍ မရွိမၿဖစ္လူ မရွိလွ်င္ မည္သို.ေရွ.ဆက္ရမည္နည္း။ခ်စ္သူသည္ မရွိမၿဖစ္ဆိုလွ်င္ သင္ဘ၀ကို ေရစက္ခ် အမွ်ေ၀လိုက္ပါ။အကယ္၍ မနက္ၿဖန္မ်ားကို ပါးပါးလွီး၍ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ကို ေကၽြးလိုက္ေသာအခါ ႀကယ္ေတြကို ေတာက္ေတာက္စားတဲ့စုန္းမတစ္ေကာင္သည္က်ေနာ့္ခ်စ္သူ ၿဖစ္သြား၏။အကယ္၍ အေတြးအေခၚမည္မွ် တိုးတက္သည္မသိပါ။အကယ္၍ ဆံပင္မ်ားသည္ တစ္ေန.တၿခား ၿဖဴလာေလ၏။အဲဒါေႀကာင့္ ေၿပာတာေပါ့။အကယ္၍အခုေတာ့ ကိုခင္၀မ္းရဲ့ နွင္းဆီၿဖဴကသူမၿဖစ္သြားေလၿပီ။မိုးအေႀကာင္း ကမၻာမေႀက သီခ်င္းထဲမွာပါလို.လား။ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့ေၿခတစံုဟာ မိုးအေႀကာင္းမဟုတ္သလို ကမၻာမေႀကသီခ်င္းလည္း မဟုတ္ပါ။တကယ္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာၿဖစ္ၿဖစ္၊၀မ္းနည္းစရာၿဖစ္ၿဖစ္ လူဟာခံစားမွုမွာ မိန္းေမာသာယာေနတတ္တယ္ေလ။အကယ္၍ ကၽြနု္ပ္သည္ စက္၀ိုင္းတစ္ခုကို အလွ်ားလိုက္ေရးဆြဲေနေလ၏။တခ်ဳိ.မနက္ၿဖန္မ်ားက်ေနာ္ကို ေခ်းငွားႀကပါ။အကယ္၍ မနက္ၿဖန္မိုးရြာဦးမည္လား။မိုးေရထဲမွာသာ ငိုရေတာ့မည့္သူအတြက္ အကယ္၍ ရြာေပးလိုက္ပါ။အကယ္၍သည္ သူမၿဖစ္ေသာအခါ သူတို.ေပ်ာ္ႀကေလၿပီကို မင္းလူေရးသားခဲ့ပါသည္။ကိုတာ ကေတာ့ မံုေရြးမွာေနခ်င္ေသးပါသလား ၊ မသိပါ။လမ္းေလွ်ာက္ေနေသာ္လည္း ေရွ.မေရာက္သူကို ေႏြလိွဳင္ႆုန္းဟုေခၚတြင္ပါသလား။မသိပါ...။က်င္လည္ရာ ရပ္၀န္းေတြမွာ ဘယ္ေလာက္ထိကၽြမ္းက်င္လဲ..။ဘယ္ေလာက္ထူးခၽြန္ေၿပာင္ေၿမာက္လဲ ။ဘယ္အတိုင္းအတာထိ နွံ႕စပ္သိၿမင္လဲ ။ၿဖစ္နိုင္သလား....မၿဖစ္နိင္လား ဆိုတာစဥ္းစားတတ္ေအာင္ ရင္႕က်က္ခဲ႕ရင္ ခင္ဗ်ား အလိမ္မခံရနိုင္ေတာ႕ပါဘူး ။ဒါပဲဗ်ာ ။
အိမ္မက္အိမ္ မွ စာစဥ္အား ၿပန္လည္ေဖာ္ၿပၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment
ရဲရဲသာ ေရးလိုက္ပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။