နိုးလာတဲ႕ မနက္ေတြတိုင္း...ေကာ္ဖီေအးစက္စက္ေတြနဲ႕
လြယ္လင္႕တကူ ကုန္ဆံုးခဲ႕ အခ်စ္တဏွာေတြ....
သြားေတာ႕မယ္ ...ၿပန္လာမယ္...
ငါမုန္းတဲ႕ငါ..မို႕....ဘယ္အခါမွ မေႀကၿငာဘူး..။..
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေတာ႕ အသိေပးခဲ႕သင္႕တယ္..
ဘယ္ေတာ႕မွခေရေတြ ၿပန္မပြင္႕တဲ႕ရာသီထဲမွာေလ ...
ေဘာင္မ၀င္တဲ႕ေလာကဓံကို အံတုမေနေတာ႕ဘူး...။..
လိပ္ၿပာေတြ အခန္းၿပည္႕ထည္႕ပိတ္ထားၿပီးသားကြ..
ေဟာဒီေနရာမွာ မင္းလည္း မလိုဘူး..ငါလည္း မလိုဘူး...
သတင္းလည္း မလိုဘူး...ဟင္းလည္း မလိုဘူး...
နည္းပညာလည္း မလိုသလို ထီးတင္စရာလည္း မလိုဘူး...။..
လူစာရင္းထဲမွာ ငါ႕နံပတ္ ေနာက္ဆံုးၿဖစ္ပေစ...
ငါ႕အဓိပၸါယ္နဲ႕ငါ ရွင္ၿပီးေသမယ္...
ငါ႕အမွန္တရားကို ဘယ္ေနရာေရႊ႕ေရႊ႕...ငါ႕အမွားနဲ႕လည္း ငါေနရဲခဲ႕တယ္..
စိတ္ကုန္သြားရင္ ဆိတ္ၿငိမ္ေနတာပဲေကာင္းတယ္ေလ...။..။
ဝတၻဳတစ္ပုဒ္ေတာ႕ ငါအသက္မေသခင္ ေရးခဲ႕မယ္ ။ငါ႕မွတ္တမ္း ..ငါ႕အဆင္႕အတန္း..ငါ႕ဘဝလမ္း...ငါ႕ၿဖတ္သန္းမွုေတြ ... အဲဒါေတြအားလံုးကို ထင္ဟပ္မဲ႕ ဝတၳဳမ်ိဳးကြာ ...အဲသလို အရူးအေတြးေတြနဲ႕ ။ မင္းသိပါတယ္ ။ဟိုကြာ...ဘာလဲ.?????..။ အဲသလိုမ်ိဳးဝတၳဳရဖို႕ငါပ်ိဳးထားတဲ႕ ခရမ္းခ်ဥ္ပင္ေတြ အရိပ္ရမွၿဖစ္မယ္ ။ တစ္စံုတစ္ခု ေပါ႕ ...အဲဒီအရာေတြရဲ႕ အၿခားတဖက္မွာ ဘာေတြရွိဦးမလဲ ...ဘာေတြၿဖစ္ဦးမလဲ..ဘာေတြ လာဦးမလဲ... အဲဒီသိလိုေဇာနဲ႕ ငါမိုက္မဲမွုေတြကို ေဇာက္နက္နက္ေလး တူးေဖာ္ခဲ႕ဖူးတယ္...။အလကားပါ တကယ္ေတာ႕ ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးကြာ..။ရလာဒ္ေတြရဲ႕ အဆံုးသတ္ ဘာၿဖစ္မလဲ ။ဘယ္သူမွ မဖက္လည္း ငါေရးခဲ႕မယ္ ။ၿပီးရင္ က်ေနာ္ လက္ထပ္ေတာ႕မယ္ ။ေခ်ာသိဂၤီရတနာကိုေတာ႕ မွာစရာရွိတာ မွာထားခဲ႕တယ္ေလ ။တကယ္ေတာ႕ မင္းက ငါေၿပာခဲ႕ဖူးသလို အရုပ္တစ္ရုပ္သက္သက္ပဲ လို႕။
ငါ႕နွလံုးေသြးေတြနဲ႕ထုဆစ္ခဲ႕တဲ႕ အရုပ္မပဲ ။ငါ႕မိုက္မဲမွုေႀကာင္႕ ၿဖစ္တည္လာတဲ႕ မင္းအတြက္ အစြန္းအထင္းေတြ.. မင္းအတၱရဲ႕ အမွားေတြ ..ငါ႕ေႀကာင္႕ၿဖစ္ခဲ႕ရတယ္...။မင္းနဲ႕ ငါ ကို ေဘးမွာ ထား ေဟာဒီမွာ ကေလးေတြ ေရာက္ေနၿပီ...။ငါ႕ရဲ႕ရူးသြပ္တဲ႕စိတ္ကူးေတြ အတြက္ မင္းလည္း မိုက္မဲသူၿဖစ္ခဲ႕ပါေပါ႕လား..။ငါ မရည္ရြယ္ပါဘူး ေကာင္မေလးရယ္............။
ငါ႕ကိုခ်ည္း မွီခိုအားကိုးမေနပါနဲ႕ကြာ ။ငါ မရွိတဲ႕အခါ..သို႕မဟုတ္...ငါနဲ႕ေဝးေနရင္..သို႕မဟုတ္..ငါေသရင္ မင္းငါ႕လို အားကိုးစရာရွာမွာ ေသခ်ာသလိုၿဖစ္ေနတာေပါ႕ ။မင္းဘဝမွာေရာ ငါ႕ဘဝမွာပါ အပူအပင္ေတြ အခက္အခဲ ဒုကၡေတြရွိႀကတာပဲ ။တစ္သက္လံုးႀကံဳေတြ႕ေနႀကရဦးမဲ႕ အရာေတြေလကြယ္ ။ ။ယံုႀကည္ခ်က္ထားပါ ။နားလည္မွုေတြအၿပန္အလွန္ရွိပါ..။မင္းနဲ႕ငါ နွစိေယာက္ေပါင္းၿပီး ေလာကႀကီးကို ရင္ဆိုင္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္နဲ႕ လက္တြဲပါ ။မင္း သို႕မဟုတ္ ငါ မရွိေတာ႕တဲ႕အခ်ိန္ေတြေရာက္လာတဲ႕အခါ သစၥာတရားနဲ႕ ေရွ႕ဆက္ဖို႕အားေမြးႀကတာေပါ႕ ။မဟုတ္ရင္ေတာ႕ သခၤါရေလာကရဲ႕ မတည္ၿငိမ္တဲ႕လွိဳင္းတံပိုးႀကား ငုပ္ခ်ည္..ေပၚခ်ည္ ေမ်ာသြားဖို႕ပဲရွိတယ္ ။
ငါဟာ စကားေၿပာေကာင္းသူ မဟုတ္တာေတာ႕ အေသအခ်ာပဲ ။ငါမြန္းႀကပ္တဲ႕အခါ သီဆိုဖုိ႕သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ရွိရင္ၿပီးတယ္ ။...
မင္းနားေထာင္ဖို႕ေတာ႕ မဟုတ္ဘူး ။ငါ႕ကိုယ္ငါ ေဖ်ာ္ေၿဖဖို႕ ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္မယ္ ။ဒါမွမဟုတ္...ရည္ရြယ္ရာမဲ႕ ေရရြတ္ေနၿခင္းလည္း ၿဖစ္နိုင္တယ္ ။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ငါ သီဆိုေနတာေတာ႕ ေသခ်ာတာပဲ မဟုတ္လား.။
တကယ္ေတာ႕ ဘ၀ဆိုတာ ရွင္းရွင္းေလးပဲေလ ။ေမြးၿပီးရင္ ေသဖို႕ရွင္ေနေပါ႕ ။လူေတြရဲ႕ အမွားနဲ႕ လူၿဖစ္လာႀကတဲ႕လူေတြ ။မင္းလည္း အဲဒီလိုမွားနိုင္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနတယ္ မဟုတ္လား ။ ထားလိုက္ပါေတာ႕ကြာ ။အေရးႀကီးတာေၿပာဖို႕ ရွိတယ္ ။အဲဒါကနိုင္ငံေတာ္အတြက္ ငါတို႕ ထိပ္တန္းဦးစားေပး လုပ္စရာရွိတယ္ ။အဲဒါ ပညာေရးပဲ ။ဟား... ဒါေတာ႕မွန္သြားၿပီလို႕ မင္းက မွတ္ခ်က္ေပးမယ္ေပါ႕ ။အဲဒါ ငါေၿပာေနတာ မဟုတ္ဘူး ။ ဟိုလူ တိုနီဘလဲ ဆိုတဲ႕လူက ေအာ္တာ ။ က်ဴးေက်ာ္စစ္ ခင္းေနဖို႕လိုေသးလားကြာ ။ကဲ မင္းေၿပာ...။မ်ိဳးႏြယ္စု မတူတဲ႕ေၿမမွာ ေၿခခ်ေမြ႕ေလွ်ာ္ အေတာ္ေနသားက်လို႕ေပ်ာ္တတ္ေနၿပီမဟုတ္လား ။မင္းမ်ိဳးႏြယ္စုနဲ႕ နိုင္းယွဥ္ၿပီးလည္း ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ေက်နပ္နိုင္ေပမေပါ႕ ။ကမၻာႀကီးၿပားသြားပတဲ႕လားကြ ေဟ။မင္း ကိုယ္မင္းပဲ ၿပန္ေမးပါ ငါ မေၿဖဘူး ။ငါတို႕ေတြ ဘာေတြရခ်င္လို႕ ဘာေတြေပးေနရလဲ ။အေပးအယူ အခ်ိဳးအဆ ကိုယ္႕ခ်ိန္ခြင္လွ်ာနဲ႕ ကိုယ္ ထိုးဆခ်ိန္ႀကေလ ။အိုမင္း ေဟာင္းႏြမ္းၿပီး ေဆြးေၿမ႕လွတဲ႕ အေႀကာင္းၿပခ်က္ေတြရဲ႕ အစား မင္းတစ္ခုခု ေၿပာနိုင္ပါတယ္ ။ၿမံဳေနတဲ႕သခင္စိတ္ေတြ ဘယ္သူေတြအတြက္ မင္းလုပ္ကိုင္ႀကိဳးစားရလဲ ။မင္း အသက္ ၊ဥာဏ ၊ကာယ အားေတြ ဘယ္မွာသံုးစြဲေနရလဲ ။
ငါတို႕ဘာဆက္လုပ္သင္႕သလဲ ။ငါလား???? ၿမန္မာလူမ်ိဳးကြ-လို႕ရင္ကိုေကာ႕ ေခါင္းေမာ႕ၿပီး ဘယ္ေသာအခါ ေၿပာနိုင္မွာလဲ ။မထူးဆန္းေတာ႕ပါဘူးကြာ ။မ်ိဳးဆက္ေတြေၿပာင္းၿပီး ေမြးတဲ႕လူေမြးလာ ႀကီးတဲ႕လူႀကီးသြား အိုတဲ႕သူအိုသြား ေသတဲ႕သူေတြ ေသသြားႀကပါၿပီကြာ ။မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ေဟာင္းသြားႀကတာဘယ္ေလာက္ႀကာေနခဲ႕ၿပီလဲ ။ငါနဲ႕တစ္ေယာက္မွ မသိပဲ ငါ႕သူငယ္ခ်င္းပါဆိုတဲ႕ စာမ်က္နွာေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပဲ ။ငါလည္း မမွတ္မိေတာ႕ဘူး ။မွတ္ထားလည္း အပိုပဲ မင္းနဲ႕ငါ ဘယ္လို ရင္းနွီးနိုင္မွာလဲ ။မင္းလည္း အေပၚယံ..ငါကလည္း ေအးစက္စက္ ဆက္ဆံမွာပဲေလ...။မင္း ၿမန္မာၿပည္ ဘယ္ေတာ႕ၿပန္မလဲ..။အင္း...ၿပန္ေတာ႕မယ္ကြာ သိပ္မလိုေတာ႕ပါဘူး ။ ၄၊၅ လေလာက္ေနရင္ၿပန္မယ္ ။ဟိုေရာက္ရင္ မင္း ဘာလုပ္မလဲ ။....ငါ လား....အဲဒါ ၂၁ရာစုက ေရွ႕မႀကည္႕ေနာက္မႀကည္႕နဲ႕ အတင္းအဓမၼေမြးထုတ္ခဲ႕ႀကတဲ႕ ေခတ္သစ္လူသားေတြေလ..။ငါလည္းပါတာပါပဲ..။အခုေတာ႕ ကိုယ္႕၀မ္းကိုယ္ေက်ာင္း ....ကိုယ္႕ဒုကၡကိုယ္ေၿပာင္းထမ္းဖို႕ ဒုကၡခဲေလးေတြ ေမြးထုတ္မဲ႕အေဖာ္ရွာခဲ႕ႀကသေပါ႕ေလ ။
ဒီလိုပါပဲ..ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ္႕စိတ္ကုိယ္မထိန္းနိုင္ေသးတဲ႕ အိုႀကီးအိုမေတြမ်ားလာသေရႊ႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ဘာမွန္းမသိတဲ႕ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္ေလးေတြ ေပါက္ေနႀကဦးမွာပဲ ။စပ္ၿဖဲၿဖဲေလေတြ တိုက္ခက္ေနေလ၏။၎ပူေလာင္အိုက္စပ္ေသာရာသီကို ေႏြဟုေခၚ၏။အခ်စ္သည္လည္းေကာင္း အမုန္းသည္လည္းေကာင္း ပူေလာင္အိုက္စပ္သည္ ။ၿခံ၀င္းမခက္ပဲ ၿခံတံခါးသာထားေသာေႀကာင္႕ ႏြား၊ဆိတ္၊ႀကက္၊ ဝက္..တို႕အလိုအတိုင္း ဝင္ထြက္သြားလာႀကသည္ ။ ဤပန္းခ်ီကားကို လူ႕စည္းဟု အမည္ေပးထား၏။ပန္းခ်ီကားကို ႀကည္႕ၿပီး တရံွဳ႕ရွံဳ႕ငိုေနတဲ႕ ကိုဝင္းဗိုလ္က သူ႕ရဲ႕အထီးက်န္ဘဝ ၿဖစ္တည္လာပံုကို အရက္မူးတိုင္းရွႈင္းၿပတတ္၏။အဲဒါေႀကာင္႕ေၿပာတာေပါ႕ ကိုဝင္းဗိုလ္ရာ ။ခင္ဗ်ား အဲသေလာက္ေနာင္တေတြ မေသာက္ပါနဲ႕လို႕ ။က်ေနာ္လည္းေသာက္တာပါပဲဗ်ာ ။အခုေတာ႕ အဲသည္ေနာင္တေတြက ခင္ဗ်ားကို စားသံုးေနၿပီမဟုတ္လား ။
နင္ လိမ္လိမ္မာမာ ေနပါဟာ လို႕ေၿပာခဲ႕တဲ႕ ခ်စ္သူေရ...။ငါ႕အမွားက ငါ႕ဘဝကိုေၿခာက္ၿခားေစခဲ႕ေပမဲ႕ ငါ႕နွလံုးသားကိုေတာ႕ အစြန္းအထင္း မခံခဲ႕ဘူးေလ ။နင္အခု လိမၼာၿပီလား ။ ငါကေတာ႕ အရင္က နင္သိခဲ႕သလို မိုက္မဲတဲ႕လူတစ္ေယာက္အၿဖစ္ မေၿပာင္းမလဲ ရွင္သန္ေနဆဲပါကြယ္ ။...ေနာက္မနက္ တစ္ခုထဲ ေရာက္လာေတာ႕ မင္းရဲ႕က်ဥ္းေၿမာင္းလွတဲ႕ အခန္းနဲ႕ ေဘးကပ္လ်က္ကလူေတြရဲ႕ အနံ႕အသက္ေတြေႀကာင္႕ စိတ္မသက္မသာ ၿဖစ္ေနလား ။လိုခ်င္တက္မက္မွု ေရေရရာရာ ဘာမွမရွိတဲ႕မင္းက တစ္ေယာက္ထဲေနခ်င္ၿပီး တစ္ေယာက္ထဲေသမဲ႕ေကာင္ ။မင္းရဲ႕ တံုးတိတိ အဘိဓမၼာနဲ႕လူေတြ ထပ္တူမက်ရင္လည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ညည္းမေနပဲ ေပ်ာ္သလိုေနတတ္ေသးတယ္ ။လူသားဆိုတဲ႕အထဲမွာ အထီးအမ သဘာဝ ကြဲကြဲၿပားၿပား ရွိတယ္လို႕ အၿမင္ရွိေနသူမို႕ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕အဇၨတၱမွာ မိန္းမရဲ႕လကၡဏာေတြ ကိန္းဝင္ေနတာေတြ႕ရင္ မင္းက စက္စုပ္ရြံရွာေသးတယ္ ။ကိုယ္႕အေႀကာင္းကိုယ္ပဲ စိတ္ဝင္စားၿပီး ကိုယ္႕အမွားကိုယ္ပဲ ေရတြက္ေနတတ္တယ္ ။တကယ္ေတာ႕ ေလာကႀကီးဆိုတာက ဘာကိုမွ ေရြးခ်ယ္ခြင္႕မရတဲ႕ေနရာပဲေလ ။ အနုစိတ္ခံစားတတ္သလို ဥပကၡာနဲ႕လည္း ေနတတ္တယ္ ။ခႏၶာကိုယ္ ၊ စိတ္နွလံုးနဲ႕ ဦးေနွာက္ အဲဒါေတြ တစ္ခုခု လွုပ္ရွားရုန္းကန္ေနရမွ ေနသာထိုင္သာရွိသူ..။ၿပႆနာေတြနဲ႕ ေမြ႕ေလွ်ာ္ေနသူ ။ လူ႕ဘဝဆိုတာ စူးစမ္းစရာလို႕သာ ၿမင္ေနဆဲမို႕ မင္းဆီကို ဘယ္လိုအရာလာလာ တုန္လွုပ္ဖို႕အေႀကာင္း မရွိတတ္ဘူး ။
မႀကာမႀကာ ဂဏွာမၿငိမ္နဲ႕ ေပါက္ကရေတြ လုပ္တတ္သူ ။ေတာင္ထိပ္ေပၚတက္ၿပီး ခုန္ခ်လိုက္သလိုလွပ္ခနဲ၊ေအးကနဲ စိတ္လွုပ္ရွားမွုမ်ိဳးေတြနဲ႕ အသားက်ေနၿပီေလ ။အဲသလို ေခါင္းလား ပန္းလား မသိ...စမ္းတဝါးဝါး လမ္းသြားေနသူမို႕ ေနာက္ဆံတင္းပူပင္ေနရမဲ႕ အိမ္ေထာင္သားေမြး ကိစၥေတြ ေရွာင္ေနတာမို႕လား ။ဆက္လက္ၿပီး စူးစမ္းရွာေဖြရန္ေတြ အမ်ားႀကီးက်န္ေနေသးတာမို႕ ဘုရားသခင္ဆီမွာ အသက္ပိုေပးဖို႕ေတာင္းဆိုေနသူပဲေလ ။က်ေနာ္လည္းခင္ဗ်ားလို စမ္းသပ္ႀကည္႕ဖို႕ မေႀကာက္တရားနဲ႕ အေႀကာက္တရားေတြကို ကုလားဖန္ထိုးလိုက္ပါဦးမည္ ။
No comments:
Post a Comment
ရဲရဲသာ ေရးလိုက္ပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။