ဝမ္းနည္းစရာ ၿမန္မာ႕ေခတ္ကာလတစ္ခု

ႀကည္႕ေတာ္မူႀကပါ ။Dr ေက်ာ္သက္ လုိ႔ နာမည္တပ္ထားတဲ့ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ Lecture ခန္းတစ္ခုက ျမန္မာ့ပညာေရးၿမင္ကြင္းတစ္ခုပါ ။ ဒါ ၿမန္မာတကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေဆြးေႏြးခန္းတစ္ခုပါ ။အခုလက္ရွိအခ်ိန္နဲ႕ ဘယ္ေလာက္မ်ား ကြာၿခားလိုက္ပါသလဲလို႕ဗ်ာ ။ေရးရင္းေတာင္ ဝမ္းနည္းလာပါတယ္ ။ကိုယ္ေတြက ဒီဘဝ ဒီအေၿခအေနမွာမွ ႀကီးၿပင္းခဲ႕ႀကတာကိုး ။

လြတ္လပ္မွု...............။လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ လြတ္လပ္ခြင္႕၊ရုန္းကန္ႀကိဳးစားနိုင္ခြင္႕.........။ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ က်ေနာ္တို႕ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရရွိ ခံစားနိုင္ႀကပါသလဲ ။အခုအေပၚမွာ ၿပသထားတဲ႕ ဒီမွတ္တမ္းဟာ လြန္ခဲ႕တဲ႕နွစ္ေပါင္း ၅၀ေက်ာ္က ပါ ။ဘယ္ေလာက္မ်ားလြတ္လပ္ပြင္႕လင္းခြင္႕ ရွိခဲ႕ႀကသလဲဆိုတာ ၿမင္သာထင္သာ ရွိပါတယ္ ။မခံခ်င္လြန္းလို႕သာ ေရးၿဖစ္တာပါ တကယ္ေတာ႕ က်ေနာ္ ေရးစရာအမ်ားႀကီး မရွိပါဘူး ။ဒါပါပဲ ဖက္ေပးတယ္ဆို ေက်းဇူးပါ ။ နာဂစ္မွတ္တမ္းေတြလည္း ေအာက္က ၿပထားတဲ႕ Utube ကေနကည္႕နိုင္ပါတယ္ ။ ။

ကၽြန္ေတာ္ ဟစ္ပီ

(၄) ရက္ေန. ။

ကိုဝမ္းတင္က ေက်ာင္းသူေဆာင္တစ္ေဆာင္ ေရွ႕မွာ သူ႕ရဲ႕ေပ်ာက္သြားတဲ႕ကဗ်ာနဲ႕ဘဝကို ၿပန္ရွာေဖြေနတယ္ ။အကို...အခု က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဗ်??? ပလက္ကင္ တီးကြာ ငါ ရင္ဖြင္႕မယ္..။...ဟုတ္...အကို ဘာသီခ်င္းလဲဗ် ။ငါ႕ကိုယ္ပိုင္ သီခ်င္းကြာ မင္းတီးခ်င္တာ တီး ငါ႕သီခ်င္းက တီးလံုးမေရြးဘူးကြ ။ေဩာ္... အိုေကဗ်ာ ၿဖစ္တယ္။ ရွာေဖြေနရတာလည္း ႀကာလွပါၿပီ ။ေၿခသလံုးအိမ္တိုင္ၿဖစ္ေသာ ကၽြနု္ပ္သည္ ေမြးကတည္းက ယခုထိ အိမ္မရွိပါေခ် ။ေနထိုင္ရာ အတည္တက် မရွိပါေလ ။ဘာနဲ႕ ခပ္ဆင္ဆင္တူသလဲဆိုေတာ႕ ဆယ္နွစ္ပြဲေဈးသည္နဲ႕ တူတယ္ ထင္တယ္ ။ဒီပြဲေတာ္ရက္က (၁၀)ရက္ ရွိတယ္ေလ ။ကၽြန္ုပ္၏ အသက္ထက္ပိုမို တန္ဖိုးထားခ်စ္ခင္ၿမတ္နိုးတြယ္တာ စံုမက္ရပါေသာ အိုဘယ္႕ ေခ်ာသိဂၤီရတနာခိုင္စုလိွဳင္သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ေမႊး ေရ....မင္းေရာေတြ႕လား ။ဘုရားႀကီးပြဲေစ်းမွာ မင္းရဲ႕ ေၿခလက္အတက္ေလးေတြ ငါ႕ကိုၿမင္ေတာ႕ ခပ္ေဝးေဝးက ေရွာင္ေၿပးႀကတယ္ ။ငါလည္း အေကာင္းဆံုးရွာေဖြေနတာပါပဲေလ ။မင္းဘယ္နားမွာ ပစ္ခ်ထားခဲ႕တာလဲ ။တစ္ခါတစ္ေလ ခဏတာ မ်က္နွာငယ္ရတတ္ေပမဲ႕ ........တစ္ခါတစ္ခါ မ်က္နွာငယ္ရၿခင္းဟာ တစ္ဘဝစာ ၿဖစ္သြားတတ္တယ္ ။မင္းကေတာ႕ မင္းဘဝကို အလွဆံုးဆင္ယင္ေနခ်ိန္မွာ တစ္ပါးသူေတြ ဘာလုပ္ေနႀကလဲ မင္းအေဝးၿမင္အသိဥာဏ္နဲ႕ ေမွ်ာ္ႀကည္႕တတ္ပါေစ ။ကိုညီလင္းဆက္တို႕ကို ေလးစားပါ၏။ၿမိဳ႕ၿပလူသားမ်ားကဲ႕သို႕ဟန္ပန္မာယာမရွိပဲ ရိုးသားၿပီး လူေနမွဳအဆင္႕အတန္းအသိပညာ နိမ္႔ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ဒုကၡေရာက္ေန၍ အမွန္တကယ္ပင္ စိတ္ရွည္သည္းခံကာ ကိုယ္ဖိရင္ဖိ ၿပဳစုထူမေပးေနၿခင္းအား ဦးညႊတ္ဂုဏ္ၿပဳပါ၏။ လူ႕ဘဝမွာ ဘယ္အရာက တန္ဖိုးအၿဖစ္ရွင္သန္ခြင္႕ ေပးတာလဲ ။ဘုရားသခင္ပဲ သိမွာလား ။ခင္ဗ်ားလည္း ေၿဖလို႕ရပါတယ္ ။ငါ႕စာေတြ ဘယ္သူမွ ႀကည္႕မရဘူး....ဟုတ္လား...ေဩာ္ ...ဒါမ်ား ထူးဆန္းသလား ။သဘာဝက်က် ၿဖစ္တဲ႕အၿပဳအမူပဲေလ ငါေက်နပ္ပါတယ္ ။ခင္ဗ်ားက ခပ္ညံ႕ညံ႕စာေတြ ေရးတာကိုး ။ကၽြနု္ပ္၏စာမ်က္နွာထံသို႕ ေခ်ာင္းေၿမာင္းႀကည္႕ရွဴ႕သူမ်ား ေနထိုင္ႀက၏။မင္းထင္တာေတြ အမွန္တကယ္ မွားမွန္းသိရင္ ဘာလုပ္မလဲ ။မင္းကိုယ္ မင္း ရင္႕က်က္ၿပီလို႕ ၿမင္ထားရင္ေတာ႕ ၿပန္စီစစ္လိုက္ေပါ႕ ကြယ္။ႀကည္႕ၿမင္တတ္တဲ႕ အေလ႕အထ ရွိရင္ေတာ႕ ဘယ္သူမွ ေၿပာစရာမလိုဘုူး ။မင္းကိုယ္တိုင္ က ေရလို ေပ်ာ႕ေပ်ာင္းေနၿပီေလ ။အခ်ိဳးအေကြ႕ ေလး ေတြကို အသာအယာ စီးဆင္းနိုင္ၿပီေပါ႕ ။

မနက္ၿဖန္ မင္းလာမွာလား ။ေအး...ဆက္ဆက္ လာခဲ႕ပါမယ္ကြ ။မင္းသာ အိပ္ရာထ ေနာက္မက်ေစနဲ႕ ။အင္း.. ၿပီးတာပဲေလ ။က်ေနာ္က အိပ္ရာထပဲ ေနာက္က်တာပါ.. စိတ္ဓာတ္ေတာ႕ ေနာက္မက်ပါဘူးဗ် ။ေအးပါကြာ ထားပါေတာ႔ ....မင္းကေတာ႕ ေလပဲ ။ၿပီးရင္ လာႀကပါ ႀကည္႕ရွဴ႕ႀကပါ မေအာ္နဲ႕ ။အဲဒါေတြေႀကာင္႕ မင္းကို စိတ္ပ်က္တာ ႀကာၿပီ ။ကိုယ္႕တန္ဖိုးေလးနဲ႕ ကိုယ္ေနစမ္းပါကြာ ။လူေတြက.. အထင္ႀကီးတယ္ အထင္ေသးတယ္ ဆိုတာေတြ မင္းကို ဘယ္ေလာက္ေၿပာင္းလဲေပးနိုင္လို႕လဲ ။ဒါေတြက အေပၚယံ ခဏတာေတြပါ ။က်ေနာ္ စီးဆင္းတဲ႕ၿမစ္ အေႀကာင္း ေရးဖို႕ရွိတယ္ ။အဲဒါဟာ လူမ်ိဳးစု တစ္စုသာၿဖစ္မယ္ ။ဘဝတစ္ခုစာ မ်က္နွာၿဖစ္တယ္ ။ေၿပာင္းလဲ မရတဲ႕ အေႀကာင္းတရား ၿဖစ္မယ္ ။တကယ္ေတာ႕ ကမာၻႀကီးက အေဟာင္းႀကီးပါကြာ ။အရာရာ ေဟာင္းႏြမ္းေနတာပဲေလ ။မႀကားဖူးတာ မေတြ႕ႀကံဳဖူးတာ အသစ္လား ။က်ေနာ္႕ခ်စ္သူ၏ အေႀကာင္းမ်ားသည္ သူေသဆံုးသြားသည္႕တိုင္ အၿမဲသစ္လြင္ေနပါ၏။ က်ေနာ္သည္ ရူးသြပ္ေနတဲ႕ ရြက္သေဘၤာတစ္စီး ၿဖစ္သည္ ။

ေတာက္တိုမယ္ရ ဝက္်မ်ား

ေက်းငွက္သာရကာတို႕ ၿမည္တြန္သံ ႀကားရၿပီ ။မ်က္ဝန္းတို႕သည္ကား အိပ္စက္ၿခင္းသို႕ ခရီးမေရာက္နိုင္ေသးေခ် ။ေတာက္တိုမယ္ရ စာသားမ်ားကိုေရးေသာသူမွာ ကၽြနု္ပ္ၿဖစ္သည္။ခင္မင္သူမ်ားကို မခင္ပါ ။ခင္ေသာသူမ်ားသည္လည္း မခင္တစ္လွည္႕ ခင္တစ္လွည္႕ၿဖစ္သည္ ။မခင္က ပဲၿပဳတ္ေရာင္းသူၿဖစ္၍ လင္ယူသားေမြးၿပဳသူ ၿဖစ္၏။ကၽြန္ုပ္တို႕ အသံုးၿပဳသည္႕ Email ကို ကုလားတစ္ေယာက္က ထုလုပ္ေပး၏။ ဤလူအား ၿမန္မာၿပည္က စာပို႕သမားမ်ား ေတာင္းရမ္းသကဲ႔သို႕ ေငြ ၂၀၀ က်ပ္ေလာက္ေပးခ်င္ပါသည္ (ေစတနာ ပါပါနွင္႕)။ဤအရာမွာ ေရေမ်ာကမ္းတင္နွလံုးသား ၿဖစ္သည္ ။ေလနွင္ရာလြင္႕ေမ်ာတဲ႕ အခိုးအေငြ႕ၿဖစ္သည္ ။စူပါႀကိဳးမွ်င္ သီအိုရီ ၿဖစ္သည္ ။ကၽြန္ုပ္အား ေၿဗာင္မုန္းသူမ်ားနွင္႕ တိတ္တိတ္ပုန္း ႀကိတ္မုန္းသူမ်ားၿဖစ္သည္ ။လိုအင္ဆႏၵ ၿပည္႕ဝႀကပါေစ ။ငါ႕ရဲ႕ A4 နဲ႕စာမ်က္နွာအၿပည္႕ေရးတဲ႕ ရည္းစားစာစကၠဴထုပ္ႀကီး ၿပန္လိုခ်င္တယ္ ။တကယ္ေရႀကီးလာေတာ႕ အေပါ႕အပါး ေလးေတာင္ ခက္ခဲလိုက္တာဗ်ာ ။သကၠရာဇ္ေတြ စကားေၿပာလာရင္ေတာ႕ သူမ စကား ေၿပာနိုင္ေတာ႕မည္မဟုတ္ပါ ။ ဤအရာသည္ သဘာဝနွင္႕ ယုတၱိေဗဒလြန္ အေႀကာင္းအရာမ်ားလား ။အေကာင္းစား ဖုန္းလိုင္းတစ္ခု ၿမန္မာၿပည္အသံုးၿပဳရန္ လိုအပ္သည္။ အသံုးၿပဳရန္ ၿမန္မာၿပည္လိုအပ္သည္ ။လိုအပ္သည္မွာ ၿမန္မာၿပည္ လိုအပ္သည္။

ေအာင္ရင္ အနုႀကမ္းမွဳနဲ႕ စိခံရတယ္ကြ ။ဘာၿဖစ္တာလဲ ..ဘာလို႕တဲ႕လဲကြ ။အာ ေၿပာရရင္ အရွည္ႀကီးကြ ။ကြန္နက္ရွင္လည္း မေကာင္းဘူး ။ဓါတ္ဆီေစ်းက ၅၂၀၀ တဲ႕ ။ေၿခလွ်င္ေတာင္တက္အသင္း ကို သင္တန္းပို႕ခ်ေပးဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါသည္ ။ဆိုင္ကယ္ေတြ လိုင္စင္လုပ္ေပးေနတာေလ ။ဆီစာအုပ္ မရဘူးကြ ။ဒီလိုပါပဲကြာ အရင္းရွင္နဲ႕ စစ္တပ္ေပါင္းၿပီးလုပ္တာေပါ႕ ။မလိုရင္ မလိုသလို လိုင္စင္လုပ္ခြင္႕ပိတ္ထားမွာပဲေလ ။အဲဒါေတြ စဥ္းစားမေနပါနဲ႕ေတာ႕ကြာ ။အနုပညာေစ်းကြက္လည္း ပ်က္ပါၿပီ ။ဘာမ်ား အေကာင္းက်န္ေသးလဲ ။မင္းထက္ အရင္ သူတို႕က ႀကည္႕ၿပီးေနၿပီ ။အေကာင္းက်န္ေသးရင္ ေရာင္းစားဦးမွာပဲ ။
ေနာက္ထပ္ရွိဦးမွာလား ။မိုးေတြ အရမ္းသည္းေနတယ္ ။ေဒါက္တာဘြဲ႕ယူခ်င္ေသးသတဲ႕လား ။ဂုဏ္ယူပါတယ္ေကာင္မေလး ။ဖဲရိုက္ရန္ ေငြလိုတယ္ ။ခ်ဲထိုးရန္ ေငြလိုတယ္ ။ထီထိုးရန္ေငြလိုတယ္ ။ လိုတယ္ ...လိုတယ္ ...လိုတယ္....။ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္ ေမာဟရယ္ကၽြန္ုပ္နွင္႕ အတူေနထိုင္စားေသာက္ႀက၏။မနာလိုတတ္ေသာ အက်င္႕ေတာ႕ထိန္းသိမ္းနိုင္ပါသည္ ။ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္ဘူးလား ။လူေတြကို ဂရုမစိုက္တဲ႕ ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္