က်ေနာ္ မေရးၿဖစ္တာႀကာပါၿပီ။မအားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာပါ ။အမွန္ေၿပာရရင္ ေရးခ်င္စိတ္မရွိတာလည္းပါတယ္။ဒီေန႕ေတာ႕ Myanmar Bloggerမ်ားဆီ စိတ္လိုလက္ရ ေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္ဗ်ာ။ေရာက္တတ္ရာရာ သြားရင္း တစ္ေယာက္ဆီေရာက္ေတာ႕ သူေရးထားတဲ႕စာသားေတြဖက္မိသဗ် ။သူဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ က်ေနာ္မသိပါဘူး။သူ႕ဆီကို က်ေနာ္ ေရာက္ဖူးပါတယ္ ။ဒီစာကို သတိမထားမိခဲ႕ဘူးဗ်။ဒါေပမဲ႕ဒီ တေခါက္ အလည္ေရာက္ရင္း သူ႕စာကိုဖက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိသလို ၀မ္းလည္းနည္းသြားတယ္ဗ်ာ။သူ႕ေရးတဲ႕စာရဲ႕လိုရင္းအေတြးကိုက်ေနာ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ဒီလိုရွုပ္ေထြးလွတဲ႕ အခ်ိန္မွာနိုင္ငံေရးဆိုတဲ႕ေလာကနဲ႕ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနလိုတဲ႕သေဘာ၊ေအးေအးေဆးေဆးေနလိုတဲ႕ သေဘာဆိုတာ နားလည္ပါတယ္။သူဟာ နည္းပညာသမား လူေတာ္တစ္ဦးလို႕ၿမင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ႕က်ေနာ္တို႕ေမြးဖြားရာေၿမ၊ေနထိုင္ရွင္သန္ရာနိုင္ငံရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳး ဘယ္သူနဲ႕ဆိုင္မလဲ။ ဘယ္သူေတြထိခိုက္ခံစားရလဲ။
ရွင္းရွင္းေလးပါ က်ေနာ္တို႕လူမ်ိဳး၊က်ေနာ္တို႕နိုင္ငံ၊ အခံစားရဆံုးကေတာ႕ အေၿခခံ လက္လုုပ္လက္စား လူတန္းစားေတြ ပါပဲ။အေၿခခံလူတန္းစားေတြထဲမွာ ဘယ္အဆင္႕ေလာက္ထိ အေၿခခံလူတန္းစားေတြ ၿဖစ္ေနၿပီလဲ ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ အသိရခက္ပါတယ္။ ရိုးရိုးသားသားပဲ ေနတတ္ႀကတဲ႕အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြလည္း ပါေနလိမ္႕မယ္။မလိမ္႕တပတ္ ခပ္တည္တည္နဲ႕ ခိုးဆိုး လုယက္ေနတဲ႕လူႀကီးလူေကာင္းေယာင္ေတြ မပါဘူး။ေခတ္ဆိုးႀကီးရဲ႕ နင္းၿပားၿဖစ္ေနတဲ႕ ရိုးသားႀကသူ လူတန္းစားေပါင္းစံုက ၿမန္မာေတြ ဘယ္ေလာက္ အႀကပ္ရိုက္ေနမလဲ။စဥ္းစားသာႀကည္႔ပါေတာ႕ဗ်ာ။ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာ တေန႕စာ တေန႕ေတာင္ ေလာက္ငွ ၀လင္မွု မရွိတဲ႕ လူေတြ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲ ၿပည္႕စံုႀကြယ္၀ၿပီး စည္းစိမ္ခံစားနိုင္တယ္ ဆိုပါေတာ႕။ ခင္ဗ်ား စိတ္ခ်မ္းသာနိုင္လား ။ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေၿဖဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ လူသားအၿဖစ္ရပ္တည္တဲ႕အဆင္႕အတန္းပဲ။ပညာမတတ္ေပမဲ႕ အသိဥာဏ္ရွိတဲ႕ လူေတြ အမ်ားႀကီးေနာ္။ဘ၀အေၿခအေနအရသာ ႀကြားႀကြား၀ါ၀ါ ဘြဲ႕ ေတြ ဘာေတြ မရခ်င္ရွိမယ္။ႀကိဳးစားေနႀကတဲ႕လူေတြ အမ်ားႀကီး။ရွာေဖြေလ႕လာေနႀကသူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ။မိဘ ရွာေဖြတာ အခန္႕သားသံုးစြဲၿပီး ပညာကို ႀကြား၀ါစရာဂုဏ္ပုဒ္အၿဖစ္ ၀တ္တန္းေက် သင္တယ္ဆိုရင္ေတာ႕ ခင္ဗ်ားထက္ အဆင္႕ၿမင္႕တဲ႕ လူဆင္းရဲေတြ တပံုႀကီးဆိုတာ ေခါင္းထဲထည္႕ထားလိုက္ပါ။မိဘဆိုတာရွိရင္ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ိုင္းဆိုတာရွိတယ္။ေနာက္ လူမ်ိဳးဆိုတာရွိမယ္။နိုင္ငံဆိုတာရွိမယ္။လူရဲ႕ အသက္နဲ႕ ယွဥ္ၿပီး အနာဂတ္ဆိုတာရွိတယ္။မနက္ၿဖန္မွာ ခင္ဗ်ားလမ္းေလ်ာက္လို႕မရေတာ႕ဘူးဆို ခင္ဗ်ား ဒီေန႕မွာဘာလုပ္မလဲ။မနက္ၿဖန္မွာ ဘာၿဖစ္မယ္ဆိုတာ မသိေတာ႕ ေအးေအးေဆးေဆးေပါ႕ ဟုတ္တယ္ဟုတ္ ။လိုအင္ဆႏၵေတြ ကိုေတာ႕ မနက္ၿဖန္မွာ ၿဖစ္ခ်င္တယ္မို႕လား။အဲဒီ မနက္ၿဖန္ ဆိုတာ မတရားမွုေတြရဲ႕ ပိတ္ဆို႕ တားဆီးခံရၿပီဆိုရင္ ဘာလုပ္မလဲ။ေဒါသေတြ မၿဖစ္နဲ႕ အခုၿမန္မာ႕အနာဂတ္ဟာ အဲဒီ အေၿခအေနမွာပဲ။ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္မလဲ။ေအးေအးေဆးေဆးပဲမို႕လား။အဲဒါ ခင္ဗ်ားရဲ႕စိတ္ကူးပါပဲ။ဘာလုပ္မယ္စိတ္ကူးလဲ ။အိမ္ထဲမွာ အိပ္ေနမွာေပါ႕...ေနာ႕။ဘယ္ေကာင္မွ သိပ္အဆင္႕ရွိတဲ႕ေကာင္ေတြ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ေနာက္ဆံုးေပၚပစၥည္းေတြကိုလည္း မသိ ၊ဖုန္းလည္းမကိုင္နိုင္၊ကားလည္းမစီးနိုင္၊ကြန္ပ်ဴတာလည္း မသံုးနိုင္ အင္တာနက္ဆိုလည္းဘာမွန္းသိတဲ႕ေကာင္ေတြ မဟုတ္...ဆိုေတာ႕ အေပအေတေတြပါ ဟင္းဟင္းဟင္း။အဲဒီလို က်ဥ္းေၿမာင္းေနရင္ေတာ႕ဘ၀ေတြထဲကိုတိုး၀င္ႀကည္႕လိုက္ပါ။ေသြးပ်က္ၿပီး ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ေလၿဖတ္သြားလိမ္႕မယ္ သတိေတာ႕ထားသြားေပါ႕။အဲဒါ ခင္ဗ်ားေနတဲ႕၊ ခင္ဗ်ားေမြးတဲ႕နိုင္ငံ ဘာေတြၿဖစ္ေနလဲဆိုတာသိလိမ္႕မယ္ ။ဒီပို႕ကို ၿမန္မာလူငယ္ လူေတာ္ တေယာက္ အတြက္ စိတ္မေကာင္းၿခင္းႀကီးစြာရင္နာနာနဲ႕ေရးရင္းဒီေလာက္နဲ႕ပဲ အဆံုးသတ္ပရေစ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
